Tijdelijk verhuur: doekje voor het bloeden?

door Irma van den Heuvel op 26.02.2016  | Trefwoorden , , , ,

Susan is 24 jaar, werkt bij de Hema en staat al zes jaar ingeschreven als woningzoekende. Ze reageert keer op keer op advertenties, maar vergeefs. Andere mensen met een inschrijfduur van tien jaar gaan haar voor.

Joop is een startende ZP-er. Hij is net gescheiden en op zoek naar een driekamerwoning hij ook zijn twee kinderen kan opvangen. Zijn zoektocht is zonder succes. Voorlopig woont hij op zolder bij een vriend.

Bart heeft een flinke crisis achter de rug. Tien maanden terug was hij nog dakloos. Gelukkig kon hij toen terecht bij de Maatschappelijke Opvang. Nu moet hij doorstromen naar een huurwoning, de opvang zit vol. Hij is er klaar voor!

Als het aan minister Blok voor Wonen en Rijksdienst ligt, gaan Susan, Joop en Bart tijdelijk woonruimte huren. Hij heeft een paar weken terug de wet Doorstroming door de Tweede Kamer geloodst waarin hij huurcontracten voorstelt van één jaar, en van vijf jaar voor jongeren tot 27 jaar. Hij hoopt dat verhuurders zo over de brug komen met woonruimte voor jongeren, gescheiden ouders, mensen uit de opvang en begeleide woonvormen,  arbeidsmigranten, studenten, expats, ex-gedetineerden, promovendi e.d.. Sommige verhuurders willen wel verhuren, zegt Blok, maar willen niet vastzitten aan een huur van onbepaalde tijd. Hij verwacht ze met tijdelijke contracten over de streep te trekken. Hij wil zo iets doen aan de wachtlijsten én inspelen op de flexibilisering van de arbeidsmarkt.

Ik ben het eens met Blok dat hij iets moet doen aan die lange wachtlijsten. Ik denk ook dat het goed is meer Short Stay mogelijkheden te ontwikkelen. Wie een half jaar in een andere stad gaat werken en niet wil forenzen, moet daar tijdelijk kunnen wonen. Wie in een andere stad gaat studeren, moet daar ook tijdens zijn studie kunnen zijn. En wie gaat scheiden en tijd nodig heeft om andere woonruimte te zoeken is ook blij met een tijdelijk adresje.

Maar lost Blok met tijdelijke verhuur ook het probleem op van Joop, Bart en Susan? Voor het eerste jaar wel. Joop wil wel snel van die zolder weg. Dan kan hij zijn kinderen weer een thuis bieden. Maar hoe zit het na dat jaar? Waar moet hij dan naar naar toe ? Dan zitten de kinderen misschien weer net op een goede school, hebben vriendjes en dan begint het circus weer opnieuw. Is er dan wel een betaalbare huurwoning?

En Joop? Het lijkt hem heerlijk om na al die maanden in de Opvang weer zijn eigen huis te hebben. Hij durft dat nu met steun van de Opvang ook aan. Maar waar komt hij bij tijdelijke verhuur terecht? En hoe gaat dat volgend jaar? Hij heeft dan hooguit één jaar inschrijftijd. Is er dan wel woonruimte? Bij wie kan hij dan terecht?

Voor Susan kan een jongerencontract tot haar 27e een oplossing zijn. Beter iets dan niets. Voordeel is dat bij dit type contract de inschrijfduur doorloopt tijdens de tijdelijke huur. Hierdoor heeft zij meer kansen op vervolghuisvesting.

Tijdelijke verhuur past prima bij mensen die vanwege hun studie of werk ergens tijdelijk moeten zijn. Zij vertrekken weer als zij hun ding gedaan hebben. Ze zijn vaak niet lokaal gebonden en hebben een financieel perspectief en kunnen daarna een woning kopen of in de vrije sector huren. Maar voor mensen uit de Opvang en Beschermd Wonen geldt dit niet. Zij hebben vaak een uitkering of laag inkomen en zijn juist gebaat bij een vaste en ook gastvrije plek. Een jaar tijdelijke huur levert hun, behalve veel onrust en hoge verhuiskosten, niets op. Na een jaar staan ze weer op straat met een inschrijfduur die te kort is voor een andere woning. En ex-gedetineerden? Tijdelijke verhuur bevordert niet echt hun terugkeer in de samenleving! Ben je net gescheiden, dan kan een Short Stay een plek zijn om tot rust te komen en je te bezinnen op de toekomst. Maar die rust komt er niet als je geen zicht heb op een definitieve oplossing voor jou en vooral je kinderen.

Blok komt met tijdelijke verhuur op de proppen omdat er onvoldoende betaalbare woningen zijn. Zolang hij daar niets doet, is het een doekje voor het bloeden. Prima voor mensen die tijdelijk iets nodig hebben maar niet goed voor mensen die bestaanszekerheid opbouwen en geen vangnet hebben. Zij kunnen met tijdelijke verhuur in een ‘rollercoaster’ terecht komen, in circuits waarin ze keer op keer worden ingewisseld voor een andere huurder.

Tijdelijk verhuur is zolang de markt op slot zit vooral winst voor de verhuurders, maar niet voor mensen die daarna met lege handen staan omdat ze geen geld, inschrijfduur en vangnet hebben.