Corporaties niet terug in, maar uit het hok!

Het krachtenveld waarin corporaties opereren verandert momenteel drastisch. Dat is niet alleen omdat de politiek de corporaties ‘terug in het hok’ dwingt (focussen op kerntaken) maar ook door de veranderingen in het sociaal domein: de drie decentralisaties Jeugdzorg, Wmo en Participatiewet en de scheiding van wonen en zorg. Ouderen en andere mensen met een zorgvraag blijven langer thuiswonen, ondersteund door sociale wijkteams, en mantelzorgers of zorgcoöperaties of andere burgerinitiatieven. De woningen, omgeving en zorg moeten hierop aangepast gaan worden. Dit vraagt om slimme woon-zorgconcepten én investeringen. Van zelfstandig wonen met lichte of intensieve begeleiding tot beschut of beschermd wonen in de wijk. Deze concepten komen alleen tot stand als corporaties, zorgaanbieders, zorgverzekeraars, gemeenten en bewoners de handen in een slaan. De corporaties moeten niet terug in het hok, maar het hok uit, zou ik zeggen. Opvallend genoeg zien veel corporaties geen reden om rond wonen en zorg hun strategie aan te passen. Uit onderzoek ‘Van meedeinen naar koers zetten’ van de Universiteit van Tilburg – TIAS School for Business and Society (mei 2015) blijkt dat corporaties het vraagstuk van wonen en zorg wel onderkennen, maar nog niet sterk van invloed laten zijn op hun strategie. Op de vraag welke strategische veranderingen de corporaties verwachten als het gaat om wonen en zorg antwoordt 43% procent: er verandert niets en 6% verwacht minder aandacht hieraan te gaan geven. Het kan zijn dat corporaties door de politieke en financiële druk (nog) afstand nemen tot vraagstukken die niet direct tot de kerntaken horen, maar het kan ook zijn dat er andere factoren in het spel zijn. Zo blijkt uit het onderzoek van TIAS dat corporaties wel aan tafel zitten met de zorg (31%) en hen als partner ziet, maar dat van een gezamenlijk product weinig sprake is (16%). Een andere taal en teveel gericht zijn op de organisatie spelen hierin een rol. Het risico is dat corporaties en zorg op elkaar gaan zitten wachten en vooral denken vanuit beperkingen niet vanuit kansen. Nog meer reden om om het hok uit gaan en met elkaar aan de slag te gaan! Van meedeinen naar koers zetten